From ís (“ice”) + skápur (“cupboard, cabinet”).
ísskápur m (genitive singular ísskáps, nominative plural ísskápar)
Declension of ísskápur | ||||
---|---|---|---|---|
m-s1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ísskápur | ísskápurinn | ísskápar | ísskáparnir |
accusative | ísskáp | ísskápinn | ísskápa | ísskápana |
dative | ísskáp | ísskápnum | ísskápum | ísskápunum |
genitive | ísskáps | ísskápsins | ísskápa | ísskápanna |