From Old Norse þórsdagr, from Proto-West Germanic *Þunras dag (“day of the thunder god”), calque of Latin dies Iovis.
þorsdagher m
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þōrsdagher | þōrsdaghrin | þōrsdaghar | þōrsdaghanir, þōrsdaghaner |
accusative | þōrsdagh | þōrsdaghin | þōrsdagha | þōrsdaghana |
dative | þōrsdæghi, þōrsdaghi | þōrsdaghinum, þōrsdaghenom | þōrsdaghum, þōrsdaghom | þōrsdaghumin, þōrsdaghomen |
genitive | þōrsdax | þōrsdaxins | þōrsdagha | þōrsdaghanna |