From þrí- (“tri-, three”) + tyngdur (“tongued, lingual”).
þrítyngdur (not comparable)
strong declension (indefinite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|---|
nominative | þrítyngdur | þrítyngd | þrítyngt | |
accusative | þrítyngdan | þrítyngda | ||
dative | þrítyngdum | þrítyngdri | þrítyngdu | |
genitive | þrítyngds | þrítyngdrar | þrítyngds | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | þrítyngdir | þrítyngdar | þrítyngd | |
accusative | þrítyngda | |||
dative | þrítyngdum | |||
genitive | þrítyngdra | |||
weak declension (definite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
nominative | þrítyngdi | þrítyngda | þrítyngda | |
acc/dat/gen | þrítyngda | þrítyngdu | ||
plural (all-case) | þrítyngdu |