From þúfa (“hillock, mound”) + tittlingur (“small passerine bird”).
þúfutittlingur m (genitive singular þúfutittlings, nominative plural þúfutittlingar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þúfutittlingur | þúfutittlingurinn | þúfutittlingar | þúfutittlingarnir |
accusative | þúfutittling | þúfutittlinginn | þúfutittlinga | þúfutittlingana |
dative | þúfutittlingi | þúfutittlingnum | þúfutittlingum | þúfutittlingunum |
genitive | þúfutittlings | þúfutittlingsins | þúfutittlinga | þúfutittlinganna |