From čúčati.
čȕčnuti pf (Cyrillic spelling чу̏чнути)
Infinitive: čučnuti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: čȕčnūvši | Verbal noun: — | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
Present | čučnem | čučneš | čučne | čučnemo | čučnete | čučnu | |
Future | Future I | čučnut ću1 čučnuću |
čučnut ćeš1 čučnućeš |
čučnut će1 čučnuće |
čučnut ćemo1 čučnućemo |
čučnut ćete1 čučnućete |
čučnut će1 čučnuće |
Future II | bȕdēm čučnuo2 | bȕdēš čučnuo2 | bȕdē čučnuo2 | bȕdēmo čučnuli2 | bȕdēte čučnuli2 | bȕdū čučnuli2 | |
Past | Perfect | čučnuo sam2 | čučnuo si2 | čučnuo je2 | čučnuli smo2 | čučnuli ste2 | čučnuli su2 |
Pluperfect3 | bȉo sam čučnuo2 | bȉo si čučnuo2 | bȉo je čučnuo2 | bíli smo čučnuli2 | bíli ste čučnuli2 | bíli su čučnuli2 | |
Aorist | čučnuh | čučnu | čučnu | čučnusmo | čučnuste | čučnuše | |
Conditional I | čučnuo bih2 | čučnuo bi2 | čučnuo bi2 | čučnuli bismo2 | čučnuli biste2 | čučnuli bi2 | |
Conditional II4 | bȉo bih čučnuo2 | bȉo bi čučnuo2 | bȉo bi čučnuo2 | bíli bismo čučnuli2 | bíli biste čučnuli2 | bíli bi čučnuli2 | |
Imperative | — | čučni | — | čučnimo | čučnite | — | |
Active past participle | čučnuo m / čučnula f / čučnulo n | čučnuli m / čučnule f / čučnula n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|