Learned borrowing from French anglophone. By surface analysis, αγγλό- (angló-) + -φωνος (-fonos).[1]
αγγλόφωνος • (anglófonos) m (feminine αγγλόφωνη, neuter αγγλόφωνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγγλόφωνος (anglófonos) | αγγλόφωνη (anglófoni) | αγγλόφωνο (anglófono) | αγγλόφωνοι (anglófonoi) | αγγλόφωνες (anglófones) | αγγλόφωνα (anglófona) | |
genitive | αγγλόφωνου (anglófonou) | αγγλόφωνης (anglófonis) | αγγλόφωνου (anglófonou) | αγγλόφωνων (anglófonon) | αγγλόφωνων (anglófonon) | αγγλόφωνων (anglófonon) | |
accusative | αγγλόφωνο (anglófono) | αγγλόφωνη (anglófoni) | αγγλόφωνο (anglófono) | αγγλόφωνους (anglófonous) | αγγλόφωνες (anglófones) | αγγλόφωνα (anglófona) | |
vocative | αγγλόφωνε (anglófone) | αγγλόφωνη (anglófoni) | αγγλόφωνο (anglófono) | αγγλόφωνοι (anglófonoi) | αγγλόφωνες (anglófones) | αγγλόφωνα (anglófona) |