From Ancient Greek ἀειθαλής (aeithalḗs). By surface analysis, αει- (aei-, “ever”) + θάλλω (thállo, “bloom, thrive”).
αειθαλής • (aeithalís) m (feminine αειθαλής, neuter αειθαλές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αειθαλής (aeithalís) | αειθαλής (aeithalís) | αειθαλές (aeithalés) | αειθαλείς (aeithaleís) | αειθαλείς (aeithaleís) | αειθαλή (aeithalí) | |
| genitive | αειθαλούς (aeithaloús) αειθαλή (aeithalí) |
αειθαλούς (aeithaloús) | αειθαλούς (aeithaloús) | αειθαλών (aeithalón) | αειθαλών (aeithalón) | αειθαλών (aeithalón) | |
| accusative | αειθαλή (aeithalí) | αειθαλή (aeithalí) | αειθαλές (aeithalés) | αειθαλείς (aeithaleís) | αειθαλείς (aeithaleís) | αειθαλή (aeithalí) | |
| vocative | αειθαλή (aeithalí) αειθαλής (aeithalís) |
αειθαλής (aeithalís) | αειθαλές (aeithalés) | αειθαλείς (aeithaleís) | αειθαλείς (aeithaleís) | αειθαλή (aeithalí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αειθαλής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αειθαλής, etc.)