Learnedly, from Hellenisti Koine Greek ἀκρογωνιαῖος (akrogōniaîos).[1] By surface analysis, ακρο- (akro-, “edge, tip”) + γωνιαίος (goniaíos, “angle related”)
ακρογωνιαίος • (akrogoniaíos) m (feminine ακρογωνιαία, neuter ακρογωνιαίο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακρογωνιαίος (akrogoniaíos) | ακρογωνιαία (akrogoniaía) | ακρογωνιαίο (akrogoniaío) | ακρογωνιαίοι (akrogoniaíoi) | ακρογωνιαίες (akrogoniaíes) | ακρογωνιαία (akrogoniaía) | |
| genitive | ακρογωνιαίου (akrogoniaíou) | ακρογωνιαίας (akrogoniaías) | ακρογωνιαίου (akrogoniaíou) | ακρογωνιαίων (akrogoniaíon) | ακρογωνιαίων (akrogoniaíon) | ακρογωνιαίων (akrogoniaíon) | |
| accusative | ακρογωνιαίο (akrogoniaío) | ακρογωνιαία (akrogoniaía) | ακρογωνιαίο (akrogoniaío) | ακρογωνιαίους (akrogoniaíous) | ακρογωνιαίες (akrogoniaíes) | ακρογωνιαία (akrogoniaía) | |
| vocative | ακρογωνιαίε (akrogoniaíe) | ακρογωνιαία (akrogoniaía) | ακρογωνιαίο (akrogoniaío) | ακρογωνιαίοι (akrogoniaíoi) | ακρογωνιαίες (akrogoniaíes) | ακρογωνιαία (akrogoniaía) | |