ανεκχώρητος • (anekchóritos) m (feminine ανεκχώρητη, neuter ανεκχώρητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεκχώρητος (anekchóritos) | ανεκχώρητη (anekchóriti) | ανεκχώρητο (anekchórito) | ανεκχώρητοι (anekchóritoi) | ανεκχώρητες (anekchórites) | ανεκχώρητα (anekchórita) | |
| genitive | ανεκχώρητου (anekchóritou) | ανεκχώρητης (anekchóritis) | ανεκχώρητου (anekchóritou) | ανεκχώρητων (anekchóriton) | ανεκχώρητων (anekchóriton) | ανεκχώρητων (anekchóriton) | |
| accusative | ανεκχώρητο (anekchórito) | ανεκχώρητη (anekchóriti) | ανεκχώρητο (anekchórito) | ανεκχώρητους (anekchóritous) | ανεκχώρητες (anekchórites) | ανεκχώρητα (anekchórita) | |
| vocative | ανεκχώρητε (anekchórite) | ανεκχώρητη (anekchóriti) | ανεκχώρητο (anekchórito) | ανεκχώρητοι (anekchóritoi) | ανεκχώρητες (anekchórites) | ανεκχώρητα (anekchórita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεκχώρητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεκχώρητος, etc.)