ανερμήνευτος • (anermíneftos) m (feminine ανερμήνευτη, neuter ανερμήνευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανερμήνευτος (anermíneftos) | ανερμήνευτη (anermínefti) | ανερμήνευτο (anermínefto) | ανερμήνευτοι (anermíneftoi) | ανερμήνευτες (anermíneftes) | ανερμήνευτα (anermínefta) | |
genitive | ανερμήνευτου (anermíneftou) | ανερμήνευτης (anermíneftis) | ανερμήνευτου (anermíneftou) | ανερμήνευτων (anermínefton) | ανερμήνευτων (anermínefton) | ανερμήνευτων (anermínefton) | |
accusative | ανερμήνευτο (anermínefto) | ανερμήνευτη (anermínefti) | ανερμήνευτο (anermínefto) | ανερμήνευτους (anermíneftous) | ανερμήνευτες (anermíneftes) | ανερμήνευτα (anermínefta) | |
vocative | ανερμήνευτε (anermínefte) | ανερμήνευτη (anermínefti) | ανερμήνευτο (anermínefto) | ανερμήνευτοι (anermíneftoi) | ανερμήνευτες (anermíneftes) | ανερμήνευτα (anermínefta) |