From εφαρμόζω (efarmózo, “to implement”).
ανεφάρμοστος • (anefármostos) m (feminine ανεφάρμοστη, neuter ανεφάρμοστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεφάρμοστος (anefármostos) | ανεφάρμοστη (anefármosti) | ανεφάρμοστο (anefármosto) | ανεφάρμοστοι (anefármostoi) | ανεφάρμοστες (anefármostes) | ανεφάρμοστα (anefármosta) | |
| genitive | ανεφάρμοστου (anefármostou) | ανεφάρμοστης (anefármostis) | ανεφάρμοστου (anefármostou) | ανεφάρμοστων (anefármoston) | ανεφάρμοστων (anefármoston) | ανεφάρμοστων (anefármoston) | |
| accusative | ανεφάρμοστο (anefármosto) | ανεφάρμοστη (anefármosti) | ανεφάρμοστο (anefármosto) | ανεφάρμοστους (anefármostous) | ανεφάρμοστες (anefármostes) | ανεφάρμοστα (anefármosta) | |
| vocative | ανεφάρμοστε (anefármoste) | ανεφάρμοστη (anefármosti) | ανεφάρμοστο (anefármosto) | ανεφάρμοστοι (anefármostoi) | ανεφάρμοστες (anefármostes) | ανεφάρμοστα (anefármosta) | |