ανυπομονώ • (anypomonó) (imperfect ανυπομονούσα, passive —) found only in the imperfective tenses
Active voice ➤ — Imperfective aspect ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Present ➤ | Imperfect ➤ | Future ➤ | |
1 sg | ανυπομονώ | ανυπομονούσα | θα ανυπομονώ | |
2 sg | ανυπομονείς | ανυπομονούσες | θα ανυπομονείς | |
3 sg | ανυπομονεί | ανυπομονούσε | θα ανυπομονεί | |
1 pl | ανυπομονούμε | ανυπομονούσαμε | θα ανυπομονούμε | |
2 pl | ανυπομονείτε | ανυπομονούσατε | θα ανυπομονείτε | |
3 pl | ανυπομονούν(ε) | ανυπομονούσαν(ε) | θα ανυπομονούν(ε) | |
Subjunctive mood ➤ | Formed using present tense from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | 2 sg | 2 pl | ||
Imperfective aspect | — | ανυπομονείτε | ||
Other forms | Present participle ➤ | |||
ανυπομονώντας ➤ | ||||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||