αποκληρωτικός • (apoklirotikós) m (feminine αποκληρωτική, neuter αποκληρωτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποκληρωτικός (apoklirotikós) | αποκληρωτική (apoklirotikí) | αποκληρωτικό (apoklirotikó) | αποκληρωτικοί (apoklirotikoí) | αποκληρωτικές (apoklirotikés) | αποκληρωτικά (apoklirotiká) | |
| genitive | αποκληρωτικού (apoklirotikoú) | αποκληρωτικής (apoklirotikís) | αποκληρωτικού (apoklirotikoú) | αποκληρωτικών (apoklirotikón) | αποκληρωτικών (apoklirotikón) | αποκληρωτικών (apoklirotikón) | |
| accusative | αποκληρωτικό (apoklirotikó) | αποκληρωτική (apoklirotikí) | αποκληρωτικό (apoklirotikó) | αποκληρωτικούς (apoklirotikoús) | αποκληρωτικές (apoklirotikés) | αποκληρωτικά (apoklirotiká) | |
| vocative | αποκληρωτικέ (apoklirotiké) | αποκληρωτική (apoklirotikí) | αποκληρωτικό (apoklirotikó) | αποκληρωτικοί (apoklirotikoí) | αποκληρωτικές (apoklirotikés) | αποκληρωτικά (apoklirotiká) | |