απροπόνητος • (apropónitos) m (feminine απροπόνητη, neuter απροπόνητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απροπόνητος (apropónitos) | απροπόνητη (apropóniti) | απροπόνητο (apropónito) | απροπόνητοι (apropónitoi) | απροπόνητες (apropónites) | απροπόνητα (apropónita) | |
genitive | απροπόνητου (apropónitou) | απροπόνητης (apropónitis) | απροπόνητου (apropónitou) | απροπόνητων (apropóniton) | απροπόνητων (apropóniton) | απροπόνητων (apropóniton) | |
accusative | απροπόνητο (apropónito) | απροπόνητη (apropóniti) | απροπόνητο (apropónito) | απροπόνητους (apropónitous) | απροπόνητες (apropónites) | απροπόνητα (apropónita) | |
vocative | απροπόνητε (apropónite) | απροπόνητη (apropóniti) | απροπόνητο (apropónito) | απροπόνητοι (apropónitoi) | απροπόνητες (apropónites) | απροπόνητα (apropónita) |