From Ancient Greek ἀρνοῦμαι (arnoûmai), contractive form of ἀρνέομαι (arnéomai). The variant αρνιέμαι (arniémai), inherited from the mediaeval ἀρνιέμαι (arniémai).[1]
αρνούμαι • (arnoúmai) deponent (past αρνήθηκα)
Passive voice ➤ | ||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
1 sg | αρνούμαι - αρνιέμαι | αρνηθώ |
2 sg | αρνείσαι - αρνιέσαι | αρνηθείς |
3 sg | αρνείται - αρνιέται | αρνηθεί |
1 pl | αρνούμαστε - αρνιόμαστε | αρνηθούμε |
2 pl | αρνείστε, {αρνείσθε} - αρνιέστε, (‑ιόσαστε) | αρνηθείτε |
3 pl | αρνούνται - αρνιούνται, (‑ιόνται) | αρνηθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
1 sg | [αρνούμουν(α)] - αρνιόμουν(α) | αρνήθηκα |
2 sg | [αρνούσουν(α)] - αρνιόσουν(α) | αρνήθηκες |
3 sg | αρνούνταν, {αρνείτο}, [{ηρνείτο}] - αρνιόταν(ε) | αρνήθηκε |
1 pl | αρνούμασταν, (‑ούμαστε) - αρνιόμασταν, (‑ιόμαστε) | αρνηθήκαμε |
2 pl | [αρνούσασταν, [‑ούσαστε] - αρνιόσασταν, (‑ιόσαστε) | αρνηθήκατε |
3 pl | αρνούνταν, {αρνούντο}, [{ηρνούντο}] - αρνιόνταν(ε), αρνιόντουσαν, αρνιούνταν | αρνήθηκαν, αρνηθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
1 sg | θα αρνούμαι - αρνιέμαι ➤ | θα αρνηθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αρνείσαι - αρνιέσαι, … | θα αρνηθείς, … |
Perfect aspect ➤ | ||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αρνηθεί | |
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αρνηθεί | |
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αρνηθεί | |
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | αρνήσου |
2 pl | αρνείστε, {αρνείσθε} - αρνιέστε | αρνηθείτε |
Other forms | Passive voice | |
Present participle ➤ | αρνούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | |
Perfect participle ➤ | — | |
Nonfinite form ➤ | αρνηθεί | |
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |