αρχαϊκός • (archaïkós) m (feminine αρχαϊκή, neuter αρχαϊκό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αρχαϊκός (archaïkós) | αρχαϊκή (archaïkí) | αρχαϊκό (archaïkó) | αρχαϊκοί (archaïkoí) | αρχαϊκές (archaïkés) | αρχαϊκά (archaïká) | |
genitive | αρχαϊκού (archaïkoú) | αρχαϊκής (archaïkís) | αρχαϊκού (archaïkoú) | αρχαϊκών (archaïkón) | αρχαϊκών (archaïkón) | αρχαϊκών (archaïkón) | |
accusative | αρχαϊκό (archaïkó) | αρχαϊκή (archaïkí) | αρχαϊκό (archaïkó) | αρχαϊκούς (archaïkoús) | αρχαϊκές (archaïkés) | αρχαϊκά (archaïká) | |
vocative | αρχαϊκέ (archaïké) | αρχαϊκή (archaïkí) | αρχαϊκό (archaïkó) | αρχαϊκοί (archaïkoí) | αρχαϊκές (archaïkés) | αρχαϊκά (archaïká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αρχαϊκός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αρχαϊκός, etc.)