δημοκρατέομαι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word δημοκρατέομαι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word δημοκρατέομαι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say δημοκρατέομαι in singular and plural. Everything you need to know about the word δημοκρατέομαι you have here. The definition of the word δημοκρατέομαι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofδημοκρατέομαι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From δημοκρατία (dēmokratía, “democracy", "rule of the people”), from δῆμος (dêmos, “common people", "assembly of the people”) + κρατία (kratía, “power, rule”), from κράτος (krátos, “rule, strength”).

Pronunciation

 

Verb

δημοκρᾰτέομαι • (dēmokratéomai)

  1. (passive voice) to have a democratic constitution
    (Can we find and add a quotation of Thucydides to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Lysias to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Demosthenes to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Cassius Dio to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Herodotus to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Aristophanes to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Andocides to this entry?)
  2. (impersonal) democratic principles prevail
    (Can we find and add a quotation of Aristotle to this entry?)

Conjugation

   Present: δημοκρᾰτέω, δημοκρᾰτέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δημοκρᾰτέω δημοκρᾰτέεις δημοκρᾰτέει δημοκρᾰτέετον δημοκρᾰτέετον δημοκρᾰτέομεν δημοκρᾰτέετε δημοκρᾰτέουσῐ(ν)
subjunctive δημοκρᾰτέω δημοκρᾰτέῃς δημοκρᾰτέῃ δημοκρᾰτέητον δημοκρᾰτέητον δημοκρᾰτέωμεν δημοκρᾰτέητε δημοκρᾰτέωσῐ(ν)
optative δημοκρᾰτέοιμῐ δημοκρᾰτέοις δημοκρᾰτέοι δημοκρᾰτέοιτον δημοκρᾰτεοίτην δημοκρᾰτέοιμεν δημοκρᾰτέοιτε δημοκρᾰτέοιεν
imperative   δημοκρᾰ́τεε δημοκρᾰτεέτω δημοκρᾰτέετον δημοκρᾰτεέτων   δημοκρᾰτέετε δημοκρᾰτεόντων
middle/
passive 		indicative δημοκρᾰτέομαι δημοκρᾰτέῃ,
δημοκρᾰτέει 		δημοκρᾰτέεται δημοκρᾰτέεσθον δημοκρᾰτέεσθον δημοκρᾰτεόμεθᾰ δημοκρᾰτέεσθε δημοκρᾰτέονται
subjunctive δημοκρᾰτέωμαι δημοκρᾰτέῃ δημοκρᾰτέηται δημοκρᾰτέησθον δημοκρᾰτέησθον δημοκρᾰτεώμεθᾰ δημοκρᾰτέησθε δημοκρᾰτέωνται
optative δημοκρᾰτεοίμην δημοκρᾰτέοιο δημοκρᾰτέοιτο δημοκρᾰτέοισθον δημοκρᾰτεοίσθην δημοκρᾰτεοίμεθᾰ δημοκρᾰτέοισθε δημοκρᾰτέοιντο
imperative   δημοκρᾰτέου δημοκρᾰτεέσθω δημοκρᾰτέεσθον δημοκρᾰτεέσθων   δημοκρᾰτέεσθε δημοκρᾰτεέσθων
active middle/passive
infinitive δημοκρᾰτέειν δημοκρᾰτέεσθαι
participle m δημοκρᾰτέων δημοκρᾰτεόμενος
f δημοκρᾰτέουσᾰ δημοκρᾰτεομένη
n δημοκρᾰτέον δημοκρᾰτεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: δημοκρᾰτῶ, δημοκρᾰτοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δημοκρᾰτῶ δημοκρᾰτεῖς δημοκρᾰτεῖ δημοκρᾰτεῖτον δημοκρᾰτεῖτον δημοκρᾰτοῦμεν δημοκρᾰτεῖτε δημοκρᾰτοῦσῐ(ν)
subjunctive δημοκρᾰτῶ δημοκρᾰτῇς δημοκρᾰτῇ δημοκρᾰτῆτον δημοκρᾰτῆτον δημοκρᾰτῶμεν δημοκρᾰτῆτε δημοκρᾰτῶσῐ(ν)
optative δημοκρᾰτοίην,
δημοκρᾰτοῖμῐ 		δημοκρᾰτοίης,
δημοκρᾰτοῖς 		δημοκρᾰτοίη,
δημοκρᾰτοῖ 		δημοκρᾰτοῖτον,
δημοκρᾰτοίητον 		δημοκρᾰτοίτην,
δημοκρᾰτοιήτην 		δημοκρᾰτοῖμεν,
δημοκρᾰτοίημεν 		δημοκρᾰτοῖτε,
δημοκρᾰτοίητε 		δημοκρᾰτοῖεν,
δημοκρᾰτοίησᾰν
imperative   δημοκρᾰ́τει δημοκρᾰτείτω δημοκρᾰτεῖτον δημοκρᾰτείτων   δημοκρᾰτεῖτε δημοκρᾰτούντων
middle/
passive 		indicative δημοκρᾰτοῦμαι δημοκρᾰτεῖ,
δημοκρᾰτῇ 		δημοκρᾰτεῖται δημοκρᾰτεῖσθον δημοκρᾰτεῖσθον δημοκρᾰτούμεθᾰ δημοκρᾰτεῖσθε δημοκρᾰτοῦνται
subjunctive δημοκρᾰτῶμαι δημοκρᾰτῇ δημοκρᾰτῆται δημοκρᾰτῆσθον δημοκρᾰτῆσθον δημοκρᾰτώμεθᾰ δημοκρᾰτῆσθε δημοκρᾰτῶνται
optative δημοκρᾰτοίμην δημοκρᾰτοῖο δημοκρᾰτοῖτο δημοκρᾰτοῖσθον δημοκρᾰτοίσθην δημοκρᾰτοίμεθᾰ δημοκρᾰτοῖσθε δημοκρᾰτοῖντο
imperative   δημοκρᾰτοῦ δημοκρᾰτείσθω δημοκρᾰτεῖσθον δημοκρᾰτείσθων   δημοκρᾰτεῖσθε δημοκρᾰτείσθων
active middle/passive
infinitive δημοκρᾰτεῖν δημοκρᾰτεῖσθαι
participle m δημοκρᾰτῶν δημοκρᾰτούμενος
f δημοκρᾰτοῦσᾰ δημοκρᾰτουμένη
n δημοκρᾰτοῦν δημοκρᾰτούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδημοκρᾰ́τεον, ἐδημοκρᾰτεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδημοκρᾰ́τεον ἐδημοκρᾰ́τεες ἐδημοκρᾰ́τεε(ν) ἐδημοκρᾰτέετον ἐδημοκρᾰτεέτην ἐδημοκρᾰτέομεν ἐδημοκρᾰτέετε ἐδημοκρᾰ́τεον
middle/
passive 		indicative ἐδημοκρᾰτεόμην ἐδημοκρᾰτέου ἐδημοκρᾰτέετο ἐδημοκρᾰτέεσθον ἐδημοκρᾰτεέσθην ἐδημοκρᾰτεόμεθᾰ ἐδημοκρᾰτέεσθε ἐδημοκρᾰτέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδημοκρᾰ́τουν, ἐδημοκρᾰτούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδημοκρᾰ́τουν ἐδημοκρᾰ́τεις ἐδημοκρᾰ́τει ἐδημοκρᾰτεῖτον ἐδημοκρᾰτείτην ἐδημοκρᾰτοῦμεν ἐδημοκρᾰτεῖτε ἐδημοκρᾰ́τουν
middle/
passive 		indicative ἐδημοκρᾰτούμην ἐδημοκρᾰτοῦ ἐδημοκρᾰτεῖτο ἐδημοκρᾰτεῖσθον ἐδημοκρᾰτείσθην ἐδημοκρᾰτούμεθᾰ ἐδημοκρᾰτεῖσθε ἐδημοκρᾰτοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δημοκρᾰτήσω, δημοκρᾰτήσομαι, δημοκρᾰτηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δημοκρᾰτήσω δημοκρᾰτήσεις δημοκρᾰτήσει δημοκρᾰτήσετον δημοκρᾰτήσετον δημοκρᾰτήσομεν δημοκρᾰτήσετε δημοκρᾰτήσουσῐ(ν)
optative δημοκρᾰτήσοιμῐ δημοκρᾰτήσοις δημοκρᾰτήσοι δημοκρᾰτήσοιτον δημοκρᾰτησοίτην δημοκρᾰτήσοιμεν δημοκρᾰτήσοιτε δημοκρᾰτήσοιεν
middle indicative δημοκρᾰτήσομαι δημοκρᾰτήσῃ,
δημοκρᾰτήσει 		δημοκρᾰτήσεται δημοκρᾰτήσεσθον δημοκρᾰτήσεσθον δημοκρᾰτησόμεθᾰ δημοκρᾰτήσεσθε δημοκρᾰτήσονται
optative δημοκρᾰτησοίμην δημοκρᾰτήσοιο δημοκρᾰτήσοιτο δημοκρᾰτήσοισθον δημοκρᾰτησοίσθην δημοκρᾰτησοίμεθᾰ δημοκρᾰτήσοισθε δημοκρᾰτήσοιντο
passive indicative δημοκρᾰτηθήσομαι δημοκρᾰτηθήσῃ δημοκρᾰτηθήσεται δημοκρᾰτηθήσεσθον δημοκρᾰτηθήσεσθον δημοκρᾰτηθησόμεθᾰ δημοκρᾰτηθήσεσθε δημοκρᾰτηθήσονται
optative δημοκρᾰτηθησοίμην δημοκρᾰτηθήσοιο δημοκρᾰτηθήσοιτο δημοκρᾰτηθήσοισθον δημοκρᾰτηθησοίσθην δημοκρᾰτηθησοίμεθᾰ δημοκρᾰτηθήσοισθε δημοκρᾰτηθήσοιντο
active middle passive
infinitive δημοκρᾰτήσειν δημοκρᾰτήσεσθαι δημοκρᾰτηθήσεσθαι
participle m δημοκρᾰτήσων δημοκρᾰτησόμενος δημοκρᾰτηθησόμενος
f δημοκρᾰτήσουσᾰ δημοκρᾰτησομένη δημοκρᾰτηθησομένη
n δημοκρᾰτῆσον δημοκρᾰτησόμενον δημοκρᾰτηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δημοκρᾰ́τησᾰ, δημοκρᾰτησᾰ́μην, ἐδημοκρᾰτήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δημοκρᾰ́τησᾰ δημοκρᾰ́τησᾰς δημοκρᾰ́τησε(ν) δημοκρᾰτήσᾰτον δημοκρᾰτησᾰ́την δημοκρᾰτήσᾰμεν δημοκρᾰτήσᾰτε δημοκρᾰ́τησᾰν
subjunctive δημοκρᾰτήσω δημοκρᾰτήσῃς δημοκρᾰτήσῃ δημοκρᾰτήσητον δημοκρᾰτήσητον δημοκρᾰτήσωμεν δημοκρᾰτήσητε δημοκρᾰτήσωσῐ(ν)
optative δημοκρᾰτήσαιμῐ δημοκρᾰτήσειᾰς,
δημοκρᾰτήσαις 		δημοκρᾰτήσειε(ν),
δημοκρᾰτήσαι 		δημοκρᾰτήσαιτον δημοκρᾰτησαίτην δημοκρᾰτήσαιμεν δημοκρᾰτήσαιτε δημοκρᾰτήσειᾰν,
δημοκρᾰτήσαιεν
imperative   δημοκρᾰ́τησον δημοκρᾰτησᾰ́τω δημοκρᾰτήσᾰτον δημοκρᾰτησᾰ́των   δημοκρᾰτήσᾰτε δημοκρᾰτησᾰ́ντων
middle indicative δημοκρᾰτησᾰ́μην δημοκρᾰτήσω δημοκρᾰτήσᾰτο δημοκρᾰτήσᾰσθον δημοκρᾰτησᾰ́σθην δημοκρᾰτησᾰ́μεθᾰ δημοκρᾰτήσᾰσθε δημοκρᾰτήσᾰντο
subjunctive δημοκρᾰτήσωμαι δημοκρᾰτήσῃ δημοκρᾰτήσηται δημοκρᾰτήσησθον δημοκρᾰτήσησθον δημοκρᾰτησώμεθᾰ δημοκρᾰτήσησθε δημοκρᾰτήσωνται
optative δημοκρᾰτησαίμην δημοκρᾰτήσαιο δημοκρᾰτήσαιτο δημοκρᾰτήσαισθον δημοκρᾰτησαίσθην δημοκρᾰτησαίμεθᾰ δημοκρᾰτήσαισθε δημοκρᾰτήσαιντο
imperative   δημοκρᾰ́τησαι δημοκρᾰτησᾰ́σθω δημοκρᾰτήσᾰσθον δημοκρᾰτησᾰ́σθων   δημοκρᾰτήσᾰσθε δημοκρᾰτησᾰ́σθων
passive indicative ἐδημοκρᾰτήθην ἐδημοκρᾰτήθης ἐδημοκρᾰτήθη ἐδημοκρᾰτήθητον ἐδημοκρᾰτηθήτην ἐδημοκρᾰτήθημεν ἐδημοκρᾰτήθητε ἐδημοκρᾰτήθησᾰν
subjunctive δημοκρᾰτηθῶ δημοκρᾰτηθῇς δημοκρᾰτηθῇ δημοκρᾰτηθῆτον δημοκρᾰτηθῆτον δημοκρᾰτηθῶμεν δημοκρᾰτηθῆτε δημοκρᾰτηθῶσῐ(ν)
optative δημοκρᾰτηθείην δημοκρᾰτηθείης δημοκρᾰτηθείη δημοκρᾰτηθεῖτον,
δημοκρᾰτηθείητον 		δημοκρᾰτηθείτην,
δημοκρᾰτηθειήτην 		δημοκρᾰτηθεῖμεν,
δημοκρᾰτηθείημεν 		δημοκρᾰτηθεῖτε,
δημοκρᾰτηθείητε 		δημοκρᾰτηθεῖεν,
δημοκρᾰτηθείησᾰν
imperative   δημοκρᾰτήθητῐ δημοκρᾰτηθήτω δημοκρᾰτήθητον δημοκρᾰτηθήτων   δημοκρᾰτήθητε δημοκρᾰτηθέντων
active middle passive
infinitive δημοκρᾰτῆσαι δημοκρᾰτήσᾰσθαι δημοκρᾰτηθῆναι
participle m δημοκρᾰτήσᾱς δημοκρᾰτησᾰ́μενος δημοκρᾰτηθείς
f δημοκρᾰτήσᾱσᾰ δημοκρᾰτησᾰμένη δημοκρᾰτηθεῖσᾰ
n δημοκρᾰτῆσᾰν δημοκρᾰτησᾰ́μενον δημοκρᾰτηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δεδημοκρᾰ́τηκᾰ, δεδημοκράτημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδημοκρᾰ́τηκᾰ δεδημοκρᾰ́τηκᾰς δεδημοκρᾰ́τηκε(ν) δεδημοκρᾰτήκᾰτον δεδημοκρᾰτήκᾰτον δεδημοκρᾰτήκᾰμεν δεδημοκρᾰτήκᾰτε δεδημοκρᾰτήκᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδημοκρᾰτήκω δεδημοκρᾰτήκῃς δεδημοκρᾰτήκῃ δεδημοκρᾰτήκητον δεδημοκρᾰτήκητον δεδημοκρᾰτήκωμεν δεδημοκρᾰτήκητε δεδημοκρᾰτήκωσῐ(ν)
optative δεδημοκρᾰτήκοιμῐ,
δεδημοκρᾰτηκοίην 		δεδημοκρᾰτήκοις,
δεδημοκρᾰτηκοίης 		δεδημοκρᾰτήκοι,
δεδημοκρᾰτηκοίη 		δεδημοκρᾰτήκοιτον δεδημοκρᾰτηκοίτην δεδημοκρᾰτήκοιμεν δεδημοκρᾰτήκοιτε δεδημοκρᾰτήκοιεν
imperative   δεδημοκρᾰ́τηκε δεδημοκρᾰτηκέτω δεδημοκρᾰτήκετον δεδημοκρᾰτηκέτων   δεδημοκρᾰτήκετε δεδημοκρᾰτηκόντων
middle/
passive 		indicative δεδημοκράτημαι δεδημοκράτησαι δεδημοκράτηται δεδημοκράτησθον δεδημοκράτησθον δεδημοκρατήμεθᾰ δεδημοκράτησθε δεδημοκράτηνται
subjunctive δεδημοκρατημένος ὦ δεδημοκρατημένος ᾖς δεδημοκρατημένος ᾖ δεδημοκρατημένω ἦτον δεδημοκρατημένω ἦτον δεδημοκρατημένοι ὦμεν δεδημοκρατημένοι ἦτε δεδημοκρατημένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδημοκρατημένος εἴην δεδημοκρατημένος εἴης δεδημοκρατημένος εἴη δεδημοκρατημένω εἴητον/εἶτον δεδημοκρατημένω εἰήτην/εἴτην δεδημοκρατημένοι εἴημεν/εἶμεν δεδημοκρατημένοι εἴητε/εἶτε δεδημοκρατημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   δεδημοκράτησο δεδημοκρατήσθω δεδημοκράτησθον δεδημοκρατήσθων   δεδημοκράτησθε δεδημοκρατήσθων
active middle/passive
infinitive δεδημοκρᾰτηκέναι δεδημοκρατῆσθαι
participle m δεδημοκρᾰτηκώς δεδημοκρατημένος
f δεδημοκρᾰτηκυῖᾰ δεδημοκρατημένη
n δεδημοκρᾰτηκός δεδημοκρατημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδεδημοκρᾰτήκειν, ἐδεδημοκρατήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδεδημοκρᾰτήκειν,
ἐδεδημοκρᾰτήκη 		ἐδεδημοκρᾰτήκεις,
ἐδεδημοκρᾰτήκης 		ἐδεδημοκρᾰτήκει(ν) ἐδεδημοκρᾰτήκετον ἐδεδημοκρᾰτηκέτην ἐδεδημοκρᾰτήκεμεν ἐδεδημοκρᾰτήκετε ἐδεδημοκρᾰτήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐδεδημοκρατήμην ἐδεδημοκράτησο ἐδεδημοκράτητο ἐδεδημοκράτησθον ἐδεδημοκρατήσθην ἐδεδημοκρατήμεθᾰ ἐδεδημοκράτησθε ἐδεδημοκράτηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

Wikious
Boobota
Sagapedia