From Ancient Greek διπλοῦς (diploûs).
διπλός • (diplós) m (feminine διπλή, neuter διπλό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διπλός (diplós) | διπλή (diplí) | διπλό (dipló) | διπλοί (diploí) | διπλές (diplés) | διπλά (diplá) | |
genitive | διπλού (diploú) | διπλής (diplís) | διπλού (diploú) | διπλών (diplón) | διπλών (diplón) | διπλών (diplón) | |
accusative | διπλό (dipló) | διπλή (diplí) | διπλό (dipló) | διπλούς (diploús) | διπλές (diplés) | διπλά (diplá) | |
vocative | διπλέ (diplé) | διπλή (diplí) | διπλό (dipló) | διπλοί (diploí) | διπλές (diplés) | διπλά (diplá) |