From Ancient Greek ἐνθουσιασμός (enthousiasmós). By surface analysis, ενθουσιάζω (enthousiázo) + -μός (-mós).
ενθουσιασμός • (enthousiasmós) m (plural ενθουσιασμοί)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ενθουσιασμός (enthousiasmós) | ενθουσιασμοί (enthousiasmoí) |
genitive | ενθουσιασμού (enthousiasmoú) | ενθουσιασμών (enthousiasmón) |
accusative | ενθουσιασμό (enthousiasmó) | ενθουσιασμούς (enthousiasmoús) |
vocative | ενθουσιασμέ (enthousiasmé) | ενθουσιασμοί (enthousiasmoí) |