From επαν- (epan-) + εκκίνηση (ekkínisi).
επανεκκίνηση • (epanekkínisi) f (plural επανεκκινήσεις)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | επανεκκίνηση (epanekkínisi) | επανεκκινήσεις (epanekkiníseis) |
genitive | επανεκκίνησης (epanekkínisis) | επανεκκινήσεων (epanekkiníseon) |
accusative | επανεκκίνηση (epanekkínisi) | επανεκκινήσεις (epanekkiníseis) |
vocative | επανεκκίνηση (epanekkínisi) | επανεκκινήσεις (epanekkiníseis) |
Older or formal genitive singular: επανεκκινήσεως (epanekkiníseos)