ευπροσάρμοστος • (efprosármostos) m (feminine ευπροσάρμοστη, neuter ευπροσάρμοστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ευπροσάρμοστος (efprosármostos) | ευπροσάρμοστη (efprosármosti) | ευπροσάρμοστο (efprosármosto) | ευπροσάρμοστοι (efprosármostoi) | ευπροσάρμοστες (efprosármostes) | ευπροσάρμοστα (efprosármosta) | |
| genitive | ευπροσάρμοστου (efprosármostou) | ευπροσάρμοστης (efprosármostis) | ευπροσάρμοστου (efprosármostou) | ευπροσάρμοστων (efprosármoston) | ευπροσάρμοστων (efprosármoston) | ευπροσάρμοστων (efprosármoston) | |
| accusative | ευπροσάρμοστο (efprosármosto) | ευπροσάρμοστη (efprosármosti) | ευπροσάρμοστο (efprosármosto) | ευπροσάρμοστους (efprosármostous) | ευπροσάρμοστες (efprosármostes) | ευπροσάρμοστα (efprosármosta) | |
| vocative | ευπροσάρμοστε (efprosármoste) | ευπροσάρμοστη (efprosármosti) | ευπροσάρμοστο (efprosármosto) | ευπροσάρμοστοι (efprosármostoi) | ευπροσάρμοστες (efprosármostes) | ευπροσάρμοστα (efprosármosta) | |