From Byzantine Greek ἡλιοστάσιον (hēliostásion), from Ancient Greek ἥλιος (hḗlios) + στάσις (stásis).
ηλιοστάσιο • (iliostásio) n (plural ηλιοστάσια)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ηλιοστάσιο (iliostásio) | ηλιοστάσια (iliostásia) |
genitive | ηλιοστασίου (iliostasíou) ηλιοστάσιου (iliostásiou) |
ηλιοστασίων (iliostasíon) |
accusative | ηλιοστάσιο (iliostásio) | ηλιοστάσια (iliostásia) |
vocative | ηλιοστάσιο (iliostásio) | ηλιοστάσια (iliostásia) |