Learned borrowing from Koine Greek ἰδιόμορφος (idiómorphos).[1]
ιδιόμορφος • (idiómorfos) m (feminine ιδιόμορφη, neuter ιδιόμορφο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ιδιόμορφος • | ιδιόμορφη • | ιδιόμορφο • | ιδιόμορφοι • | ιδιόμορφες • | ιδιόμορφα • |
genitive | ιδιόμορφου • | ιδιόμορφης • | ιδιόμορφου • | ιδιόμορφων • | ιδιόμορφων • | ιδιόμορφων • |
accusative | ιδιόμορφο • | ιδιόμορφη • | ιδιόμορφο • | ιδιόμορφους • | ιδιόμορφες • | ιδιόμορφα • |
vocative | ιδιόμορφε • | ιδιόμορφη • | ιδιόμορφο • | ιδιόμορφοι • | ιδιόμορφες • | ιδιόμορφα • |