κακοποιός • (kakopoiós) m (feminine κακοποιός, neuter κακοποιό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κακοποιός (kakopoiós) | κακοποιός (kakopoiós) | κακοποιό (kakopoió) | κακοποιοί (kakopoioí) | κακοποιοί (kakopoioí) | κακοποιά (kakopoiá) | |
genitive | κακοποιού (kakopoioú) | κακοποιού (kakopoioú) | κακοποιού (kakopoioú) | κακοποιών (kakopoión) | κακοποιών (kakopoión) | κακοποιών (kakopoión) | |
accusative | κακοποιό (kakopoió) | κακοποιό (kakopoió) | κακοποιό (kakopoió) | κακοποιούς (kakopoioús) | κακοποιούς (kakopoioús) | κακοποιά (kakopoiá) | |
vocative | κακοποιέ (kakopoié) | κακοποιέ (kakopoié) | κακοποιό (kakopoió) | κακοποιοί (kakopoioí) | κακοποιοί (kakopoioí) | κακοποιά (kakopoiá) |
κακοποιός • (kakopoiós) m or f (plural κακοποιοί)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κακοποιός (kakopoiós) | κακοποιοί (kakopoioí) |
genitive | κακοποιού (kakopoioú) | κακοποιών (kakopoión) |
accusative | κακοποιό (kakopoió) | κακοποιούς (kakopoioús) |
vocative | κακοποιέ (kakopoié) | κακοποιοί (kakopoioí) |