From κοινωνικός (koinonikós) + -ο- (-o-) + οικονομικός (oikonomikós).
κοινωνικοοικονομικός • (koinonikooikonomikós) m (feminine κοινωνικοοικονομική, neuter κοινωνικοοικονομικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κοινωνικοοικονομικός (koinonikooikonomikós) | κοινωνικοοικονομική (koinonikooikonomikí) | κοινωνικοοικονομικό (koinonikooikonomikó) | κοινωνικοοικονομικοί (koinonikooikonomikoí) | κοινωνικοοικονομικές (koinonikooikonomikés) | κοινωνικοοικονομικά (koinonikooikonomiká) | |
genitive | κοινωνικοοικονομικού (koinonikooikonomikoú) | κοινωνικοοικονομικής (koinonikooikonomikís) | κοινωνικοοικονομικού (koinonikooikonomikoú) | κοινωνικοοικονομικών (koinonikooikonomikón) | κοινωνικοοικονομικών (koinonikooikonomikón) | κοινωνικοοικονομικών (koinonikooikonomikón) | |
accusative | κοινωνικοοικονομικό (koinonikooikonomikó) | κοινωνικοοικονομική (koinonikooikonomikí) | κοινωνικοοικονομικό (koinonikooikonomikó) | κοινωνικοοικονομικούς (koinonikooikonomikoús) | κοινωνικοοικονομικές (koinonikooikonomikés) | κοινωνικοοικονομικά (koinonikooikonomiká) | |
vocative | κοινωνικοοικονομικέ (koinonikooikonomiké) | κοινωνικοοικονομική (koinonikooikonomikí) | κοινωνικοοικονομικό (koinonikooikonomikó) | κοινωνικοοικονομικοί (koinonikooikonomikoí) | κοινωνικοοικονομικές (koinonikooikonomikés) | κοινωνικοοικονομικά (koinonikooikonomiká) |