λογιστικός

From λογίζομαι (logízomai, “I reason, I calculate”) +‎ -τικός (-tikós, verbal adjective suffix).

λογῐστῐκός • (logistikós) m (feminine λογῐστῐκή, neuter λογῐστῐκόν); first/second declension

1. skilled in calculating
   • 380 BCE, Plato, The Republic 526B
2. skilled in reasoning: reasonable, rational

• Greek: λογιστικός (logistikós, “accounting”)
• French: logistique f (“logistic (mathematics/statistics)”)
  • English: logistic

• “λογιστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λογιστικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λογιστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • arithmetical idem, page 39.
  • arithmetician idem, page 40.
  • mathematical idem, page 518.
  • mathematician idem, page 518.

From Ancient Greek λογιστικός (logistikós).

λογιστικός • (logistikós) m (feminine λογιστική, neuter λογιστικό)

1. accounting

• λογιστικό φύλλο n (logistikó fýllo, “spreadsheet”)

• λογιστική f (logistikí, “accounting”, noun)
• ΑΤΜ f (ATM, “ATM”)
• αυτόματη ταμειολογιστική μηχανή f (aftómati tameiologistikí michaní, “automatic cash machine”)