μελέτημα • (melétēma) n (genitive μελέτηματος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μελέτημᾰ tò melétēma |
τὼ μελετήμᾰτε tṑ meletḗmate |
τᾰ̀ μελετήμᾰτᾰ tà meletḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μελετήμᾰτος toû meletḗmatos |
τοῖν μελετημᾰ́τοιν toîn meletēmátoin |
τῶν μελετημᾰ́των tôn meletēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μελετήμᾰτῐ tôi meletḗmati |
τοῖν μελετημᾰ́τοιν toîn meletēmátoin |
τοῖς μελετήμᾰσῐ / μελετήμᾰσῐν toîs meletḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ μελέτημᾰ tò melétēma |
τὼ μελετήμᾰτε tṑ meletḗmate |
τᾰ̀ μελετήμᾰτᾰ tà meletḗmata | ||||||||||
| Vocative | μελέτημᾰ melétēma |
μελετήμᾰτε meletḗmate |
μελετήμᾰτᾰ meletḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||