From Ottoman Turkish بابا (baba) + ending -ς (-s)[1] or onomatopoeic child word.[2] The ancient hypocoristic for πατήρ (patḗr, “father”) was πάππας (páppas). Unrelated is the medieval βάβω (bábō) / μπάμπω (mpámpō) ("grandma, old woman"), from Slavic *babo.
μπαμπάς • (bampás /babás/) m (plural μπαμπάδες)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μπαμπάς (bampás) | μπαμπάδες (bampádes) |
| genitive | μπαμπά (bampá) | μπαμπάδων (bampádon) |
| accusative | μπαμπά (bampá) | μπαμπάδες (bampádes) |
| vocative | μπαμπά (bampá) | μπαμπάδες (bampádes) |
From French baba (“confection of that name”).
μπαμπάς • (bampás) m (plural μπαμπάδες)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μπαμπάς (bampás) | μπαμπάδες (bampádes) |
| genitive | μπαμπά (bampá) | μπαμπάδων (bampádon) |
| accusative | μπαμπά (bampá) | μπαμπάδες (bampádes) |
| vocative | μπαμπά (bampá) | μπαμπάδες (bampádes) |