From Ancient Greek ὁλόκληρος (holóklēros).
ολόκληρος • (olókliros) m (feminine ολόκληρη, neuter ολόκληρο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ολόκληρος (olókliros) | ολόκληρη (olókliri) | ολόκληρο (olókliro) | ολόκληροι (olókliroi) | ολόκληρες (olóklires) | ολόκληρα (olóklira) | |
genitive | ολόκληρου (olóklirou) | ολόκληρης (olókliris) | ολόκληρου (olóklirou) | ολόκληρων (olókliron) | ολόκληρων (olókliron) | ολόκληρων (olókliron) | |
accusative | ολόκληρο (olókliro) | ολόκληρη (olókliri) | ολόκληρο (olókliro) | ολόκληρους (olóklirous) | ολόκληρες (olóklires) | ολόκληρα (olóklira) | |
vocative | ολόκληρε (olóklire) | ολόκληρη (olókliri) | ολόκληρο (olókliro) | ολόκληροι (olókliroi) | ολόκληρες (olóklires) | ολόκληρα (olóklira) |