Origin Ancient Greek ὄρος (óros, “mountain”)
ορεινός • (oreinós) m (feminine ορεινή, neuter ορεινό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ορεινός (oreinós) | ορεινή (oreiní) | ορεινό (oreinó) | ορεινοί (oreinoí) | ορεινές (oreinés) | ορεινά (oreiná) | |
genitive | ορεινού (oreinoú) | ορεινής (oreinís) | ορεινού (oreinoú) | ορεινών (oreinón) | ορεινών (oreinón) | ορεινών (oreinón) | |
accusative | ορεινό (oreinó) | ορεινή (oreiní) | ορεινό (oreinó) | ορεινούς (oreinoús) | ορεινές (oreinés) | ορεινά (oreiná) | |
vocative | ορεινέ (oreiné) | ορεινή (oreiní) | ορεινό (oreinó) | ορεινοί (oreinoí) | ορεινές (oreinés) | ορεινά (oreiná) |