From Ancient Greek ὁριστικός (horistikós).
οριστικός • (oristikós) m (feminine οριστική, neuter οριστικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | οριστικός (oristikós) | οριστική (oristikí) | οριστικό (oristikó) | οριστικοί (oristikoí) | οριστικές (oristikés) | οριστικά (oristiká) | |
genitive | οριστικού (oristikoú) | οριστικής (oristikís) | οριστικού (oristikoú) | οριστικών (oristikón) | οριστικών (oristikón) | οριστικών (oristikón) | |
accusative | οριστικό (oristikó) | οριστική (oristikí) | οριστικό (oristikó) | οριστικούς (oristikoús) | οριστικές (oristikés) | οριστικά (oristiká) | |
vocative | οριστικέ (oristiké) | οριστική (oristikí) | οριστικό (oristikó) | οριστικοί (oristikoí) | οριστικές (oristikés) | οριστικά (oristiká) |