παράκτιος • (paráktios) m (feminine παράκτια, neuter παράκτιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παράκτιος (paráktios) | παράκτια (paráktia) | παράκτιο (paráktio) | παράκτιοι (paráktioi) | παράκτιες (parákties) | παράκτια (paráktia) | |
genitive | παράκτιου (paráktiou) | παράκτιας (paráktias) | παράκτιου (paráktiou) | παράκτιων (paráktion) | παράκτιων (paráktion) | παράκτιων (paráktion) | |
accusative | παράκτιο (paráktio) | παράκτια (paráktia) | παράκτιο (paráktio) | παράκτιους (paráktious) | παράκτιες (parákties) | παράκτια (paráktia) | |
vocative | παράκτιε (paráktie) | παράκτια (paráktia) | παράκτιο (paráktio) | παράκτιοι (paráktioi) | παράκτιες (parákties) | παράκτια (paráktia) |