From παράδεισ(ος) (parádeis(os)) + -ένιος (-énios).
παραδεισένιος • (paradeisénios) m (feminine παραδεισένια, neuter παραδεισένιο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | παραδεισένιος (paradeisénios) | παραδεισένια (paradeisénia) | παραδεισένιο (paradeisénio) | παραδεισένιοι (paradeisénioi) | παραδεισένιες (paradeisénies) | παραδεισένια (paradeisénia) | |
| genitive | παραδεισένιου (paradeiséniou) | παραδεισένιας (paradeisénias) | παραδεισένιου (paradeiséniou) | παραδεισένιων (paradeisénion) | παραδεισένιων (paradeisénion) | παραδεισένιων (paradeisénion) | |
| accusative | παραδεισένιο (paradeisénio) | παραδεισένια (paradeisénia) | παραδεισένιο (paradeisénio) | παραδεισένιους (paradeisénious) | παραδεισένιες (paradeisénies) | παραδεισένια (paradeisénia) | |
| vocative | παραδεισένιε (paradeisénie) | παραδεισένια (paradeisénia) | παραδεισένιο (paradeisénio) | παραδεισένιοι (paradeisénioi) | παραδεισένιες (paradeisénies) | παραδεισένια (paradeisénia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παραδεισένιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παραδεισένιος, etc.)