πρωτ- (prot-, “first”) + αθλητής (athlitís, “athlete”) + -τρια (-tria). First attested 1896.
πρωταθλήτρια • (protathlítria) f (plural πρωταθλήτριες, masculine πρωταθλητής)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | πρωταθλήτρια (protathlítria) | πρωταθλήτριες (protathlítries) |
genitive | πρωταθλήτριας (protathlítrias) | πρωταθλητριών (protathlitrión) |
accusative | πρωταθλήτρια (protathlítria) | πρωταθλήτριες (protathlítries) |
vocative | πρωταθλήτρια (protathlítria) | πρωταθλήτριες (protathlítries) |