Learned borrowing from Byzantine Greek συνάδελφος (sunádelphos, “member of a (military) company”), from Ancient Greek συνάδελφος (sunádelphos, “who has siblings”), with semantic loan from French confrère.[1] By surface analysis, συν- (syn-) + αδελφός (adelfós).
συνάδελφος • (synádelfos) m or f (plural συνάδελφοι, feminine συναδέλφισσα)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συνάδελφος (synádelfos) | συνάδελφοι (synádelfoi) |
| genitive | συνάδελφου (synádelfou) συναδέλφου (synadélfou) |
συνάδελφων (synádelfon) συναδέλφων (synadélfon) |
| accusative | συνάδελφο (synádelfo) | συνάδελφους (synádelfous) συναδέλφους (synadélfous) |
| vocative | συνάδελφε (synádelfe) | συνάδελφοι (synádelfoi) |
Second forms are formal.