Турчин • (Turčin) m (feminine Турчинка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | Турчин (Turčin) | Турци (Turci) |
definite unspecified | Турчинот (Turčinot) | Турците (Turcite) |
definite proximal | Турчинов (Turčinov) | Турциве (Turcive) |
definite distal | Турчинон (Turčinon) | Турцине (Turcine) |
vocative | Турчину (Turčinu) | Турци (Turci) |
count form | — | Турчина (Turčina) |
Ту̀рчин m anim (Latin spelling Tùrčin)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Ту̀рчин | Ту̑рци |
genitive | Турчина | Ту̏ра̄ка̄ |
dative | Турчину | Турцима |
accusative | Турчина | Турке |
vocative | Турчине | Турци |
locative | Турчину | Турцима |
instrumental | Турчином | Турцима |