From Persian حیوان (heyvân), from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).
айбан • (ayban) (Arabic spelling ايبان)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | айбан ayban |
айбандар aybandar |
| genitive (илик) | айбандын aybandın |
айбандардын aybandardın |
| dative (барыш) | айбанга aybanga |
айбандарга aybandarga |
| accusative (табыш) | айбанды aybandı |
айбандарды aybandardı |
| locative (жатыш) | айбанда aybanda |
айбандарда aybandarda |
| ablative (чыгыш) | айбандан aybandan |
айбандардан aybandardan |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | айбаным aybanım |
айбандарым aybandarım |
| genitive | айбанымдын aybanımdın |
айбандарымдын aybandarımdın |
| dative | айбаныма aybanıma |
айбандарыма aybandarıma |
| accusative | айбанымды aybanımdı |
айбандарымды aybandarımdı |
| locative | айбанымда aybanımda |
айбандарымда aybandarımda |
| ablative | айбанымдан aybanımdan |
айбандарымдан aybandarımdan |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | айбаның aybanıŋ |
айбандарың aybandarıŋ |
| genitive | айбаныңдын aybanıŋdın |
айбандарыңдын aybandarıŋdın |
| dative | айбаныңа aybanıŋa |
айбандарыңа aybandarıŋa |
| accusative | айбаныңды aybanıŋdı |
айбандарыңды aybandarıŋdı |
| locative | айбаныңда aybanıŋda |
айбандарыңда aybandarıŋda |
| ablative | айбаныңдан aybanıŋdan |
айбандарыңдан aybandarıŋdan |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | айбаныңыз aybanıŋız |
айбандарыңыз aybandarıŋız |
| genitive | айбаныңыздын aybanıŋızdın |
айбандарыңыздын aybandarıŋızdın |
| dative | айбаныңызга aybanıŋızga |
айбандарыңызга aybandarıŋızga |
| accusative | айбаныңызды aybanıŋızdı |
айбандарыңызды aybandarıŋızdı |
| locative | айбаныңызда aybanıŋızda |
айбандарыңызда aybandarıŋızda |
| ablative | айбаныңыздан aybanıŋızdan |
айбандарыңыздан aybandarıŋızdan |