бала (bala, “child, kid”) + бақша (baqşa, “garden”).
балабақша • (balabaqşa)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | балабақша (balabaqşa) | балабақшалар (balabaqşalar) |
| genitive | балабақшаның (balabaqşanyñ) | балабақшалардың (balabaqşalardyñ) |
| dative | балабақшаға (balabaqşağa) | балабақшаларға (balabaqşalarğa) |
| accusative | балабақшаны (balabaqşany) | балабақшаларды (balabaqşalardy) |
| locative | балабақшада (balabaqşada) | балабақшаларда (balabaqşalarda) |
| ablative | балабақшадан (balabaqşadan) | балабақшалардан (balabaqşalardan) |
| instrumental | балабақшамен (balabaqşamen) | балабақшалармен (balabaqşalarmen) |