Borrowed from Written Oirat ᡋᡅᡔᡅᡎ (bicig).
бичик • (bičik) (plural бичиктер)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | бичик (bičik) | бичиктер (bičikter) |
definite genitive | бичиктиҥ (bičiktiŋ) | бичиктердиҥ (bičikterdiŋ) |
dative | бичикке (bičikke) | бичиктерге (bičikterge) |
definite accusative | бичикти (bičikti) | бичиктерди (bičikterdi) |
locative | бичикте (bičikte) | бичиктерде (bičikterde) |
ablative | бичиктеҥ (bičikteŋ) | бичиктердеҥ (bičikterdeŋ) |
From Proto-Turkic *bitig (“inscription, scripture”).
бичик • (bicik)