Borrowed from Italian violoncello.
виолончело • (violončelo) n
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | виолончело | виолончела |
definite unspecified | виолончелото | виолончелата |
definite proximal | виолончелово | виолончелава |
definite distal | виолончелоно | виолончелана |
vocative | виолончело | виолончела |
Internationalism, ultimately from Italian violoncello.
виолончело (violončelo) m inan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | виолончело violončelo |
виолончели violončeli |
genitive | виолончела violončela |
виолончелох violončelox |
dative | виолончелу violončelu |
виолончелом violončelom |
accusative | виолончело violončelo |
виолончели violončeli |
instrumental | виолончелом violončelom |
виолончелами violončelami |
locative | виолончелу violončelu |
виолончелох violončelox |
vocative | виолончелу violončelu |
виолончели violončeli |
Borrowed from Italian violoncello.
виоло̀нчело n (Latin spelling violònčelo)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | виолончело | виолончела |
genitive | виолончела | виолончела |
dative | виолончелу | виолончелима |
accusative | виолончело | виолончела |
vocative | виолончело | виолончела |
locative | виолончелу | виолончелима |
instrumental | виолончелом | виолончелима |