Inherited from Proto-Slavic *verteno.
врѣтено • (vrěteno) n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | врѣтено vrěteno |
врѣтенѣ vrěteně |
врѣтена vrětena |
genitive | врѣтена vrětena |
врѣтеноу vrětenu |
врѣтенъ vrětenŭ |
dative | врѣтеноу vrětenu |
врѣтенома vrětenoma |
врѣтеномъ vrětenomŭ |
accusative | врѣтено vrěteno |
врѣтенѣ vrěteně |
врѣтена vrětena |
instrumental | врѣтеномъ vrětenomŭ |
врѣтенома vrětenoma |
врѣтенꙑ vrěteny |
locative | врѣтенѣ vrěteně |
врѣтеноу vrětenu |
врѣтенѣхъ vrěteněxŭ |
vocative | врѣтено vrěteno |
врѣтенѣ vrěteně |
врѣтена vrětena |