From десет (deset, “ten”) + -ар (-ar).
десетар • (desetar) m (plural десетари)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | десетар | десетари |
definite unspecified | десетарот | десетарите |
definite proximal | десетаров | десетариве |
definite distal | десетарон | десетарине |
vocative | десетаре | десетари |
count form | — | десетара |
десет + -ар, literally "one who leads a group of ten".
десѐта̄р m (Latin spelling desètār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | десѐта̄р | десетари |
genitive | десета́ра | десетара |
dative | десетару | десетарима |
accusative | десетара | десетаре |
vocative | десетару | десетари |
locative | десетару | десетарима |
instrumental | десетаром | десетарима |