From десет (deset, “ten”) + -ар (-ar).
десетар • (desetar) m (plural десетари)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | десетар (desetar) | десетари (desetari) |
| definite unspecified | десетарот (desetarot) | десетарите (desetarite) |
| definite proximal | десетаров (desetarov) | десетариве (desetarive) |
| definite distal | десетарон (desetaron) | десетарине (desetarine) |
| vocative | десетаре (desetare) | десетари (desetari) |
| count form | — | десетара (desetara) |
десет + -ар, literally "one who leads a group of ten".
десѐта̄р m (Latin spelling desètār)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | десѐта̄р | десетари |
| genitive | десета́ра | десетара |
| dative | десетару | десетарима |
| accusative | десетара | десетаре |
| vocative | десетару | десетари |
| locative | десетару | десетарима |
| instrumental | десетаром | десетарима |