From дете (dete) + -енце (-ence).
детенце • (detence) n (diminutive детенцуле)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | детенце (detence) | дечиња (dečinja) |
definite unspecified | детенцето (detenceto) | дечињата (dečinjata) |
definite proximal | детенцево (detencevo) | дечињава (dečinjava) |
definite distal | детенцено (detenceno) | дечињана (dečinjana) |
vocative | детенце (detence) | дечиња (dečinja) |
дете́нце n (Latin spelling deténce)
singular | |
---|---|
nominative | детенце |
genitive | детенцета |
dative | детенцету |
accusative | детенце |
vocative | детенце |
locative | детенцету |
instrumental | детенцетом |