дијамант • (dijamant) m (relational adjective дијамантски)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | дијамант (dijamant) | дијаманти (dijamanti) |
| definite unspecified | дијамантот (dijamantot) | дијамантите (dijamantite) |
| definite proximal | дијамантов (dijamantov) | дијамантиве (dijamantive) |
| definite distal | дијамантон (dijamanton) | дијамантине (dijamantine) |
| vocative | дијаманту (dijamantu) | дијаманти (dijamanti) |
| count form | — | дијаманта (dijamanta) |
Borrowed from German Diamant, from French diamant.
дија̀мант m (Latin spelling dijàmant)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | дија́мант | дијаманти |
| genitive | дијаманта | дија̀мана̄та̄ |
| dative | дијаманту | дијамантима |
| accusative | дијамант | дијаманте |
| vocative | дијаманте | дијаманти |
| locative | дијаманту | дијамантима |
| instrumental | дијамантом | дијамантима |