From Proto-Slavic *dьnь (“day”).
дьнь • (dĭnĭ) m
Reconstructed:
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | дьнь dĭnĭ |
дьни dĭni |
дьньѥ, дьниѥ dĭnĭje, dĭnije |
genitive | дьни dĭni |
дьнью, дьнию dĭnĭju, dĭniju |
дьньи, дьнии dĭnĭi, dĭnii |
dative | дьни dĭni |
дьньма dĭnĭma |
дьньмъ dĭnĭmŭ |
accusative | дьнь dĭnĭ |
дьни dĭni |
дьни dĭni |
instrumental | дьньмь dĭnĭmĭ |
дьньма dĭnĭma |
дьньми dĭnĭmi |
locative | дьни dĭni |
дьнью, дьнию dĭnĭju, dĭniju |
дьньхъ dĭnĭxŭ |
vocative | дьни dĭni |
дьни dĭni |
дьньѥ, дьниѥ dĭnĭje, dĭnije |
Attested:
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | дьнь dĭnĭ |
дьни dĭni |
дьне, дьниѥ dĭne, dĭnije |
genitive | дьне, дьни dĭne, dĭni |
дьноу, дьню, дьнию dĭnu, dĭnju, dĭniju |
дьнъ, дьнь, дьнии dĭnŭ, dĭnĭ, dĭnii |
dative | дьни, дьневи dĭni, dĭnevi |
— — |
дьньмъ dĭnĭmŭ |
accusative | дьнь dĭnĭ |
дьни dĭni |
дьни dĭni |
instrumental | дьньмь dĭnĭmĭ |
— — |
дьньми, дьнꙑ dĭnĭmi, dĭny |
locative | дьне, дьни dĭne, dĭni |
дьноу, дьню, дьнию dĭnu, dĭnju, dĭniju |
дьньхъ dĭnĭxŭ |
vocative | — — |
— — |
— — |
From Proto-Slavic *dьnь (“day”).
дьнь (dĭnĭ) m
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | дьнь dĭnĭ |
дьни dĭni |
дьние dĭnije |
Genitive | дьни dĭni |
дьнию dĭniju |
дьнии dĭnii |
Dative | дьни dĭni |
дьньма dĭnĭma |
дьньмъ dĭnĭmŭ |
Accusative | дьнь dĭnĭ |
дьни dĭni |
дьни dĭni |
Instrumental | дьньмь dĭnĭmĭ |
дьньма dĭnĭma |
дьньми dĭnĭmi |
Locative | дьни dĭni |
дьнию dĭniju |
дьньхъ dĭnĭxŭ |
Vocative | дьни dĭni |
дьни dĭni |
дьние dĭnije |