ебе́ • (ebé)
Inherited from Proto-Slavic *jebati, from Proto-Indo-European *h₃yebʰ-. Cognate with Ancient Greek οἴφω (oíphō), Sanskrit यभति (yabhati).
ебе • (ebe) third-singular present, impf (perfective изебе)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | ебел | — | adjectival participle | ебен | ||
| feminine | ебела | — | adverbial participle | ебејќи | ||
| neuter | ебело | — | verbal noun | ебење | ||
| plural | ебеле | — | perfect participle | ебено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | ебам | ебев | — | — | ||
| 2nd singular | ебеш | ебеше | — | еби | ||
| 3rd singular | ебе | ебеше | — | — | ||
| 1st plural | ебеме | ебевме | — | — | ||
| 2nd plural | ебете | ебевте | — | ебете | ||
| 3rd plural | ебат | ебеа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум ебел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам ебено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев ебел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав ебено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал ебено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе ебам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам ебено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе ебев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав ебено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум ебел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал ебено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би ебел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал ебено | conditional of има + perfect participle | ||||