From Proto-Turkic *yẹlin (“udder”).
Cognate with Tatar җилен (cilen), Kazakh желін (jelın), Kyrgyz желин (jelin), Uzbek yelin, Azerbaijani yelin, Yakut сирин (sirin, “udder”), etc.
елен • (yelen)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | елен (yelen) | елендәр (yelendər) |
definite genitive | елендең (yelendeñ) | елендәрҙең (yelendərźeñ) |
dative | еленгә (yelengə) | елендәргә (yelendərgə) |
definite accusative | еленде (yelende) | елендәрҙе (yelendərźe) |
locative | елендә (yelendə) | елендәрҙә (yelendərźə) |
ablative | елендән (yelendən) | елендәрҙән (yelendərźən) |
Inherited from Proto-Slavic *elenь (n-stem).
еле́н • (elén) m (feminine сърна́, diminutive еле́нче)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | еле́н elén |
еле́ни eléni |
definite (subject form) |
еле́нът elénǎt |
еле́ните elénite |
definite (object form) |
еле́на eléna | |
count form | — | еле́на eléna |
vocative form | еле́не eléne |
еле́ни eléni |
Inherited from Proto-Slavic *elenь.
елен • (elen) m (feminine кошута, relational adjective еленски, diminutive еленче, augmentative елениште)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | елен (elen) | елени (eleni) |
definite unspecified | еленот (elenot) | елените (elenite) |
definite proximal | еленов (elenov) | елениве (elenive) |
definite distal | еленон (elenon) | еленине (elenine) |
vocative | елену (elenu) | елени (eleni) |
count form | — | елена (elena) |