займе́нник • (zajménnyk) m inan (genitive займе́нника, nominative plural займе́нники, genitive plural займе́нників)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | займе́нник zajménnyk |
займе́нники zajménnyky |
genitive | займе́нника zajménnyka |
займе́нників zajménnykiv |
dative | займе́нникові, займе́ннику zajménnykovi, zajménnyku |
займе́нникам zajménnykam |
accusative | займе́нник zajménnyk |
займе́нники zajménnyky |
instrumental | займе́нником zajménnykom |
займе́нниками zajménnykamy |
locative | займе́ннику zajménnyku |
займе́нниках zajménnykax |
vocative | займе́ннику zajménnyku |
займе́нники zajménnyky |