има (ima)
и́ма • (íma)
и́ма or има́ • (íma or imá)
Inherited from Proto-Slavic *jьmati (“to take, have”).
има • (ima) third-singular present, impf
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | имал | — | adjectival participle | иман | ||
feminine | имала | — | adverbial participle | имајќи | ||
neuter | имало | — | verbal noun | имање | ||
plural | имале | — | perfect participle | имано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | имам | имав | — | — | ||
2nd singular | имаш | имаше | — | имај | ||
3rd singular | има | имаше | — | — | ||
1st plural | имаме | имавме | — | — | ||
2nd plural | имате | имавте | — | имајте | ||
3rd plural | имаат | имаа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум имал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам имано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев имал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав имано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал имано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе имам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам имано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе имав | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав имано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум имал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал имано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би имал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал имано | conditional of има + perfect participle |