Borrowed from German Immunität.
имуните́т • (imunitét) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | имуните́т imunitét |
имуните́ти imunitéti |
definite (subject form) |
имуните́тът imunitétǎt |
имуните́тите imunitétite |
definite (object form) |
имуните́та imunitéta | |
count form | — | имуните́та imunitéta |
имунитет • (imunitet) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | имунитет (imunitet) | имунитети (imuniteti) |
definite unspecified | имунитетот (imunitetot) | имунитетите (imunitetite) |
definite proximal | имунитетов (imunitetov) | имунитетиве (imunitetive) |
definite distal | имунитетон (imuniteton) | имунитетине (imunitetine) |
vocative | имунитету (imunitetu) | имунитети (imuniteti) |
count form | — | имунитета (imuniteta) |
имунѝте̄т m (Latin spelling imunìtēt)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | имунѝте̄т | имунитети |
genitive | имуните́та | имунитета |
dative | имунитету | имунитетима |
accusative | имунитет | имунитете |
vocative | имунитете | имунитети |
locative | имунитету | имунитетима |
instrumental | имунитетом | имунитетима |